Dönüşüyor musun acemi yoginim?

Sevtem Gökbulut Satıoğlu

Kimyager, Girişimci, Yogini

---

 “Ölmekten müthiş bir şekilde korkuyordu çünkü henüz gerçek anlamda yaşamamıştı.” Franz Kafka-Dönüşüm

Sevo (Sevtem Gökbulut Satıoğlu)

Kendime çokça bu soruyu soruyorum aslında. Dönüşüyor muyum, yeterince değişiyor muyum, gelecek “ben”in yeterince “yaşadım” diyebileceği kadar farklı yollarım oluyor mu?

Dönüşümümü Gregor Samsa gibi ilk farkettiğimde onun neler hissettiğini anladığımı hatırlıyorum. Onun gibi ilk anlarımda dönüşümüme ayak uydurmaya çalışırken bunun ne kadar da sancılı bir eylemler zinciri olduğunu… Sancıları hissettikçe “Herkesin istemeyeceği kadar da varmış!” dediğimi… :)

Dönüştüğüm her günü kıymetli bulmaya başladığımda, kendi dönüşümüme şahit olduğum her anımı sevdiğimde, tüm renklerimi her alt tonlarıyla kırmızıdan turuncuya bir bir keşfettiğimde, yağmurda ıslanmaktan korkmadığımda, tiyatro sahnesinde başkalarının performansını perdenin kenarından izlemeyi kabul etmeyip kendi oyunumu yaratmaya karar verdiğimde, erdemlerimle çelişen işlerde bulunmaktan imtina ettiğimde, yolda olmayı varmaktan daha eğlenceli bulmaya başladığımda, kendimle kalmaktan korkmadığım, kendimi dinlediğim her anıma bayıldığımda, “Elalem ne der, ne düşünür hakkımda?” demeyi çoktaaan bıraktığımda, samimiyeti listemin hep en başına koyduğum ve kendime hep samimi olup tüm duygularımı ve isteklerimi tanımlayabildiğimde, samimiyetsiz her durumu hayatımdan çıkarmaya gayret ettiğimde aslında yoga yapmaya başladığımı farketmemişim.

Bir de bu dönüşümümü beden esnekliği pratiklerimle de perçinlemeye başladım ki değmeyin keyfime. :) Yazdıklarımı fazlaca romantize edilmiş bulabilirsin ama buna da “Tabii neden olmasın?” derim, çünkü bu da benim yogam:)

Ha bu arada kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Sevtem, ama yakın arkadaşlarım bana Sevo der.

Samimiyetle,

Namaste